بیوگرافی کوتاهی از شقایق دهقان
| شقایق دهقان | |
|---|---|
 |
|
| زمینه فعالیت | بازیگر، نویسنده |
| تولد | ۴ اسفند ۱۳۵۷ (۳۹ سال) گیسن، آلمان |
| والدین | مهرداد دهقان (درگذشته در سال ۱۳۹۲) |
| محل زندگی | تهران |
| ملیت | ایرانی |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۷۷ تاکنون |
| همسر(ها) | مهراب قاسمخانی |
| فرزندان | نویان قاسمخانی |
| صفحه در وب‌گاه IMDb | |
| صفحه در وب‌گاه سوره | |
زندگی‌نامه
شقایق دهقان چهارم اسفند ۱۳۵۷ در گیسن آلمان متولد شد و سه ماه بعد هم‌زمان با اتمام تحصیلات پدرش به همراه خانواده به ایران بازگشت. مدت ۶ سال به‌دلیل کار پدرش در یکی از شهرهای شمال ایران (ساری) ساکن شدند و سپس به تهران آمدند.
وی کارهای هنری را در سن ۱۸ سالگی آغاز کرد؛ زمانی که برای گذراندن اوقات فراغت در یکی از کلاس‌های عروسک‌گردانی فرهنگ‌سرای امیرکبیر ثبت نام کرده بود (تابستان ۱۳۷۴). دو سال بعد، هم‌زمان با امتحانات نهایی سال چهارم دبیرستان از طرف معلمی که در آن کلاس با او آشنا شده بود به یک گروه تئاتر عروسکی که برای جشنواره عروسکی آماده می‌شدند معرفی شد و آغاز به کار کرد. سپس از طریق یکی از همکارهایش به گلچهره سجادیه معرفی شد و با همکاری با گروه او اجرای یک نمایش جدی را تجربه کرد. در همین زمان کار نوشتن برای برنامه کودک را هم انجام می‌داد.
پس از آن به پیشنهاد یکی از کارگردان‌های گروه کودک تلویزیون در سریال او بازی کرد و بدین ترتیب کارش را در تلویزیون با فعالیت در گروه کودک آغاز کرد و به قول خودش عضو جدایی‌ناپذیر خانواده تلویزیونی‌ها شد. در این بین در دو کار سینمایی هم بازی کرد: زیر نور ماه و نقش کوتاهی در فیلم سیندرلا.
در پاییز سال ۱۳۸۱ پیشنهاد بازی در مجموعه طنز پاورچین را پذیرفت و در پی آشنایی با مهراب قاسمخانی، نویسنده و طراح صحنه این مجموعه، زندگی مشترک خود را با او آغاز کرد. حاصل این ازدواج یک پسر به نام نویان است.
نویسندگی و فیلم‌نامه
- کمربندها را ببندیم (یکی از نویسندگان)
- نقطه چین (مهران مدیری)
- دورهمی (مهران مدیری)
- شب‌های برره (یکی از نویسندگان در چندین قسمت)
شبکه نمایش خانگی
- گاراژ ۸۸۸ به کارگردانی سام کلانتری(۱۳۹۶–۱۳۹۵)
- شام ایرانی به کارگردانی بیژن بیرنگ (۱۳۹۰)
- گنج مظفر به کارگردانی مهران مدیری (۱۳۸۶)
اعضای هنرمند خانواده
- مهراب قاسمخانی (همسر)
- پیمان قاسمخانی (برادر شوهر)
- نیروانا قاسمخانی (دختر همسر)
- پریا قاسم خانی (دختر برادر شوهر)
شاید افرادی هستند که زمانی می شناختیم و اکنون فراموششان کردیم...شاید خندیدن را از یاد برده ایم... شاید حقوقمان را فراموش کرده ایم...حقمان از زندگی ...شاید هم حقوق دیگران را... شاید خیلی وقت است که انگیزه مان را از دست داده ایم؛اما من سعی دارم یاد آوری کنم که وجود دارد، حقوق ما وجود دارد، ما هم در این دنیا سهمی داریم، افرادی که روزی در زندگی ما نقشی داشتند شاید معروف باشند یا نباشند ، اما هنوز هم هستند ، شاید هم آثاری از آنان موجود باشد، انگیزه ای که سابقاً داشتیم ...هنوز هم وجود دارد...